Prvo globalno istraživanje o upotrebi transplantacije matičnih ćelija hematopoeze (HSCT) pokazuje da je ona postala prihvaćena terapija širom sveta, ali da je koncentrisana u bogatijim zemalja sveta.
Istraživanje je sprovodeno i prijavljeno svetskoj mreži za transplantaciju krvi i kostne srži, i objavljeno u novom 28. broju časopisa Američkog lekarskog udruženja (JAMA).
Ovo je prvi put da je trenutno stanje HSTC dokumentovano na globalnom nivou, kažu autori, na čelu sa Alois Gratvol, MD, sa Univerzitetske bolnice u Bazelu, Švajcarska. Ova informacija „je postala neophodna za pravilno savetovanje pacijenata i planiranje zdravstva,” dodaju oni.
Većina procedura za malignitete
Istraživanjem je utvrđeno da je 50.417 HSCT sprovedeno u 2006. godini. Ovo su bile prve transplantacije, istraživači nisu uzeli u obzir pacijente koji su u procesu transplantacije drugi ili treći put. Glavne indikacije su bili limfoproliferativni poremećaji, brojčano nešto više od polovine svih HSCT (54.4%), i leukemije (33,8%).
Druge indikacije su bile solidni tumori (5,8%), nemalignani poremećaji (5,1%), i nespecifične bolesti (1%). Najveći broj transplantacija je obavljen u Evropi (24,216 transplantacija, 48% od ukupnog), u koju su uključeni Turska i Izrael. Sledeća je Amerika (17, 875 transplantacija, 36%), a zatim Azija (7,096; 14%) i Istočni Mediteran i Afrika (1.230; 2%).
Matične ćelije su uzimane iz koštane srži i periferne krvi ili krvi pupčanika, i bile su prikupljene od samih pacijenata (autologne) u 57% slučajeva i od genetski različitih osoba (alogene) u 43% slučajeva. Većina autolognih transplantacija je urađena u Americi i Evropi, dok su alogene transplantacije bili mnogo zastupljenije u regionima Azije, istočnog Mediterana i Afrike.
„Podudaran brat/sestra donator za HSCT možda predstavlja najefikasniji način terapije za pacijenta sa aplastičnom anemijom, talasemijom, ili teškom kombinovanom imunodeficijencijom u državama sa postojećim, ali još uvek ograničenim resursima,” pišu autori.
U takvim slučajevima, indukcija ili konsolidovana hemoterapija će biti potrebna, kao što bi bio slučaj kod pacijenata sa akutnom mijeloidnom leukemijom, dodaju oni.
Najviša stopa (52%) transplantacija od nesrodnih donatora je utvrđena u Japanu, beleže autori. Izgleda da je to trend. Autori beleže da evropsko istraživanje za 2008. nalazi – po prvi put – da je bilo prijavljeno više nesrodnih donatora za HSCT od porodičnih donatora za HSCT. Tu su još i nesrodni donatori za HSCT iz inostranstva, beleže oni, dodajući da je „turizam matičnih ćelija postao tema za brigu.”
Bogatije zemlje
Postoji bliska je korelacija između stope HSCT i bruto nacionalnog dohotka po glavi stanovnika, koja je prepoznata godinama, beleže autori. Ovo je „skupa procedura sa značajnim investicijom po jednom pacijentu,” beleže oni. Nije bilo HSCT u zemljama sa manje od 700 dolara po stanovniku bruto nacionalnog dohotka, autori ukazuju.
Postoji snažna korelacija sa brojem transplantacionih timova na raspolaganju, kao i sa državnim zdravstvenim troškovima. Iako učestalost bolesti može da varira od regiona do regiona, i može takođe da utiče na varijacije u stopama HSCT, to nije uzeto u obzir u ovom izveštaju, autori objašnjavaju.
Pored toga, beleže, mi nismo imali „informacije o ishodu transplantacionih postupaka [i] na tačnost indikacija.” „To je izvan obima ovog članka i zahtevaće mnogo više vremena za praćenje.”
Izvor: B92